5 Nisan 2009 Pazar

gogito

elimde bir gül tutmaya çalışırken
sapını avucunun içine batıran bir salağım ben ...
ama salaklığını hiçe sayıp
akan kanı izleyen bir seyirciyim ben
seyrederken manalar yükleyen
bir şiirim ben

sen ki
beni öyle çok severdin ki
gülün dikenide acıtır
sapıda ...
ama sen papatya derdin bana
bir demet olsun
sarı beyaz olsun
aynı senin gibi değilmi
beni kendi içinde severdin çünkü sen

gök kuşağının renklerini yüklemişsin kendine ,
kapşonunu çekiç dünyaya küsmüş
sadece bu renkleri etrafına saçar olmuşsun
için bende hapsolmuş
sıradan bir üzüntü değil bu
bu senide yakar benide
bir iskele ucundasın
uçsuz bucaksız bir derya
neden gükyüzü aydınlıkken senin içinde yaşattığın renkler
yere bakar bilemem ben
ıslak bir tahta
senin ayakların üşür
gel onuda benle ısıt
ten otuzaltı buçuk derece...

gükte yıldızlar var
yerde toprak
kalbim toprağa hakim bir ayı kapanında tutsak
kuş olmalısın anca beni kurtarabilmek için
farkedememişim
sen zaten bir periymişsin
ben masalımı rüyalarda aramışım
yanılgıyı dikenler arası korkuyla yaşamışım
rüyamda sen ol perim
uçur beni gökteki yıldızlara

şimdi ozaman süper kız sen ol
ve anlat bana
uçmalı insan
evet ama nasıl
sen yanlız olamaz ben sensiz olmaz
ozaman bir çözüm
beni kanatlarının rüzgarıyla savrulan bir toza çevir
bir pazazit gibi kanatlarında yaşayayım
senle uçayım
sen dünyasız ol
ben havasız uçayım
kural tanımadan
fizik bilmeden
süper kız
süper perim ol
benimle masal ol
bir canavarın uğultusunda
kendi yıldızımı kendi elimle yerine koyayım
bana izin ver
sonra yayır beni kanadına
yıldızımı deryanda izlet
sabahın hiç olmadığı kutuplarda
hangi kutup hangi zamana hükmen bilemem ben
asla
ama sen bana
düş tadında yaşat sana
süper kız sen değilmisin yoksa
senle var et beni
kanatların sesini duyar gibiyim
yok rüya değil bu
düşlemek gibi sadece
en harman pozisyon
dumanın çıplak ciğere değmesi gibi
sadece ama zevk dolu
benim dünyan dışı bir zevk bu
sendin bu gerçeğin adı
süper kız

nefes üflerim
ıslık dersin
bilirmisin
bir kürem var
birde hayalım
bu küre hayalin ta kendisi
derki ;
nefesin buğusunda çizilir yaşam
ben değil rüzgar üfler
kader olur yaşam
yaradan nefeslerin buğusunda ayarlar yaşamı
nefesin kesileceği yerde
birdaha kimse üfleyemez melodiyi
kadarini kimse değişemez
süper kızda olsan peride olsan
bir nefes var ki o üflenmiş
onun dışında üflenemez
sanrıymış görünen

gerçek bir masalın içine at beni
dünyadaki en buğulu sesle konuşuyorum senle
süper kızımsın benim
kadınım senin rüzgarına şiddetle karşe dırıyorum
nolur düşlerdeki gibi kanatlarının üzerine al beni
elimle koyduğum yıldızı senin ellerinle göstermeli

Hiç yorum yok: